Adanaspor’da başkan olduğum bir dönemde Süper Lige çıkma yolunda Şekerspor ile final maçı oynadık.
Antalya’daki meşhur maçı asla unutmamız mümkün değil.
Kazanacağımız şampiyonluk sonrası kiraladığımız özel uçak ile sporcular ve medya birlikte Adana’ya dönecektik…
Adanaspor’un tüm otoriteler tarafından favori olduğu karşılaşmada
Dakika 70’ ti.
Teknik Direktörümüz Ümit Kayıhan’dı. Maç belliki penaltılara gidiyordu. Hocamız penaltı atabilecek oyuncuları birer birer değiştirerek yerine çömez oyuncuları koydu..
Bu olay sonrası sinirlenerek ben kulübün başkanı olarak stadyumu terk ettim.
Ardından uzatmalarda golsüz sonuçlandıktan sonra iş penaltılara kalınca ben stadyuma tekrar geri döndüm.
Döndüm ama bir de ne göreyim?
Ünlü sinema aktörü Ekrem Bora’nın damadı Ümit Kayıhan yere çökmüş ellerini havaya açmış, “Allahım bana yardım et” diye dua ediyordu.
Televizyonun canlı olarak yayınladığı unutan antrenörümüz ümit kayıhana dönerek, “Allah bu işlere bakmıyor, kalk” dememi oradaki herkes duydu..
Allah insana akıl vermiş mantık vermiş, işini iyi yapmayacaksın sonra dua ederek başarı bekleyeceksin…
Bu kabul edilecek bir olay mıdır?
Kemal Uzan’ı Londra’dan arayıp özel bir uçak istemiştim. Ertesi gün zafer sonrası uçağa binip, konvoy halinde Adana’ya gelerek, havaalanından omuzlarda getirilecektik..
Ama ben uçağa bindirecek sporcu bulamadım..
Havaalanından omuzlarda getirilecekken, ne yazık ki polis kordonunda Adana’ya geldim..
K.Yalçın Göl