Şimdi ağlattın beni….Bu anlattığın olaya en çok ben şahidim.Zaman zaman kötü günler yaşadığımızda hep sahneye çıkan aksaçlılardır….
Umutların bittiği anda takımına sahip çıkan….Hüzün ve maraklı gözlerle olayları takip eden aksaçlılardır…
Adana haricinde bir örnek veriyorum…89-90 sezonu..son maçımız..İstanbulda Fenerbahçeyle oynuyoruz…
Tabiî ki bizlerde maçtayız..Malatya ile kümede kalmak çekişiyoruz…Bize bir puan yetiyor.Stada sabahtan girdik…
Maç başladı bizim trübünde 3000 kişikadar taraftar varİstanbul ve çevresinden eline bayrağı almış gelmiş en az 2000 aksaçlı yaşlı taraftar var.
Dualarla beraber tezarühat yapmaya çalışan 2000 aksaçlı resmen şov yapıyor….
Bende mecburen amigoluk yapıyorum…))))…
Fenerbahçe taraftarı bize hayranlıkla bakıyor…..
Maç 0-0 bitiyor sevinç göz yaşları akıyor….Herkes sarmaş dolaş…İşte taraftar….İşte Adana diye stad inliyor…
Baba miliç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder