Yasi 45 in uzerinde olanlar hatirlar belki. 1971 yilinda 2.Lig de gruplarinda Sampiyon olan Adanaspor ve Giresunspor statu geregi Ankara da 2.Lig sampiyonluk maci oynamisti. 1 hafta ya da 15 gun sonra oynanan 2. ve 3. Lig sampiyonluk maci ki Adanaspor ve Izmir Denizgucu arasinda yine Ankarada oynanan maca babam ile birlikte gitmistik ama bu maca gitmemistik.Radyodan dinlemek zorunda kaldik maci.Tam detaylarini hatirlamiyorum ama ya macin ya da uzatmalarin son dakikalarinda Giresun bir gol atip one gecmisti. Tabii biz Adanasporlular radyo basinda yikildik, belki de radyo basindan uzaklastim. Spikerin bir daha Gooooolllll diye bagirmasi ile radyoya adeta kulagimi yapistiricasina ne olup bittigini anlamaya calisiyordum.Bir gol daha mi yedik acaba diye meraklandim. Ama isin asli farkli imis. Son dakikalarda atilan golun sevnci ile Giresunspor kalecisi arkadaslarini kutlamak icin kalesinden bir hayli uzaklasmis ve geri donmek icinde bir caba harcamamis olacak ki, santra vurusunda Milic topu hemen kendisine atilmasini istemis ve orta sahadan yolladigi fuze ile Giresun kalecisinin ne oldugunu anlamasina firsat vermeden topu filelerle bulusturmus. Bir sevinc, bir gozyasi anlatmak mumkun degil. O an radyo basinda bulunan herkesin de benimle ayn duygularda oldugunu tahmin etmek cokta abarti olmasa gerek.Sonucta Giresunu sanirim uzun gecen penalti vuruslari ile yenip 2.Lig Sampiyonluk kupasini da aldik. Bu unutamadigim anilardan bir tanesi belki de en onemlisidir.
Mahir Alev.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder